Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Declinazione di: monere nome Declinazione di: moneris nome |
Declinazione di: moneris, moneris, significato:monoreme, fem., lang. Latino declinazione: 3 Abl.: fem. sing. |
femminile | ||
Singolare | Plurale | Nom.monerĭs Gen.monerĭs Dat.monerī Acc.monerĕm Voc.monerĭs Abl.monerĕ | monerēs monerĭŭm monerĭbus monerēs monerēs monerĭbus | monoreme / monoremi (di..) (a, ..) monoreme / monoremi (o) (da,con,in,su,..) |
Coniugazione di: monĕo, monĕs, monui, monitum, monēre coniugazione: 2 - transitivo - attiva (Ita) = ammonire, avvertire, (eng) = warn, advise, presage, (esp) = avisar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego monĕo tu monĕs ille monĕt nos monēmus vos monētis illi monent | Io ammonisco Tu ammonisci Egli/Ella/Esso ammonisce Noi ammoniamo Voi ammonite Essi/Esse/Loro ammoniscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego monēbam tu monēbas ille monēbat nos monebāmus vos monebātis illi monēbant | Io ammonivo Tu ammonivi Egli/Ella/Esso ammoniva Noi ammonivamo Voi ammonivate Essi/Esse/Loro ammonivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego monui tu monuisti ille monuit nos monuĭmus vos monuistis illi monuērunt, monuere... | Io ammonii Tu ammonisti Egli/Ella/Esso ammonì Noi ammonimmo Voi ammoniste Essi/Esse/Loro ammonirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego monui tu monuisti ille monuit nos monuĭmus vos monuistis illi monuērunt, monuere... | Io ho ammonito Tu hai ammonito Egli/Ella/Esso ha ammonito Noi abbiamo ammonito Voi avete ammonito Essi/Esse/Loro hanno ammonito |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego monuĕram tu monuĕras ille monuĕrat nos monuerāmus vos monuerātis illi monuĕrant | Io avevo ammonito Tu avevi ammonito Egli/Ella/Esso aveva ammonito Noi avevamo ammonito Voi avevate ammonito Essi/Esse/Loro avevano ammonito |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego monui tu monuisti ille monuit nos monuĭmus vos monuistis illi monuērunt, monuere... | Io ebbi ammonito Tu avesti ammonito Egli/Ella/Esso ebbe ammonito Noi avemmo ammonito Voi aveste ammonito Essi/Esse/Loro ebbero ammonito |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego monuĕram tu monuĕras ille monuĕrat nos monuerāmus vos monuerātis illi monuĕrant | Io avevo ammonito Tu avevi ammonito Egli/Ella/Esso aveva ammonito Noi avevamo ammonito Voi avevate ammonito Essi/Esse/Loro avevano ammonito |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego monēbo tu monēbis ille monēbit nos monebĭmus vos monebĭtis illi monēbunt | Io ammonirò Tu ammonirai Egli/Ella/Esso ammonirà Noi ammoniremo Voi ammonirete Essi/Esse/Loro ammoniranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego monuĕro tu monuĕris ille monuĕrit nos monuerĭmus vos monuerĭtis illi monuĕrint | Io avrò ammonito Tu avrai ammonito Egli/Ella/Esso avrà ammonito Noi avremo ammonito Voi avrete ammonito Essi/Esse/Loro avranno ammonito |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego monĕam tu monĕas ille monĕat nos moneāmus vos moneātis illi monĕant | Io ammonisca Tu ammonisca Egli/Ella/Esso ammonisca Noi ammoniamo Voi ammoniate Essi/Esse/Loro ammoniscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego monērem tu monēres ille monēret nos monrēmus vos monrētis illi monērent | Io ammonissi Tu ammonissi Egli/Ella/Esso ammonisse Noi ammonissimo Voi ammoniste Essi/Esse/Loro ammonissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego monuĕrim tu monuĕris ille monuĕrit nos monuerĭmus vos monuerĭtis illi monuĕrint | Io abbia ammonito Tu abbia ammonito Egli/Ella/Esso abbia ammonito Noi abbiamo ammonito Voi abbiate ammonito Essi/Esse/Loro abbiano ammonito |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego monuissem tu monuisses ille monuisset nos monuissēmus vos monuissētis illi monuissent | Io avessi ammonito Tu avessi ammonito Egli/Ella/Esso avesse ammonito Noi avessimo ammonito Voi aveste ammonito Essi/Esse/Loro avessero ammonito |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego monērem tu monēres ille monēret nos monrēmus vos monrētis illi monērent | Io ammonirei Tu ammoniresti Egli/Ella/Esso ammonirebbe Noi ammoniremmo Voi ammonireste Essi/Esse/Loro ammonirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego monuissem tu monuisses ille monuisset nos monuissēmus vos monuissētis illi monuissent | Io avrei ammonito Tu avresti ammonito Egli/Ella/Esso avrebbe ammonito Noi avremmo ammonito Voi avreste ammonito Essi/Esse/Loro avrebbero ammonito |
IMPERATIVO | |
Presente | |
mone monete Futuro moneto moneto monetote monento | ammonisci ammonite ammonirai ammonirà ammonirete ammoniranno |
INFINITO | |
Presente | |
monēre | ammonire |
INFINITO | |
Perfetto | |
monuisse | avere ammonito |
INFINITO | |
Futuro | |
moniturum esse, monituram esse, moniturum esse, monituros esse, monituras esse, monitura esse... | essere per ammonire |
GERUNDIO | |
monendi, monendo, monendum, monendo... | di ammonire ad a ammonire ammonire da, con.. ammonire |
SUPINO | |
monitum | a/ad ammonire |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che ammonisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.monens Gen.monentis Dat.monenti Acc.monentem Voc.monens Abl.monente, monenti... | monentes monentium monentibus monentes monentes monentibus |
Femminile | |
Nom.monens Gen.monentis Dat.monenti Acc.monentem Voc.monens Abl.monente, monenti... | monentes monentium monentibus monentes monentes monentibus |
Neutro | |
Nom.monens Gen.monentis Dat.monenti Acc.monens Voc.monens Abl.monente, monenti... | monentia monentium monentibus monentia monentia monentibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che ammonirà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.moniturus Gen.monituri Dat.monituro Acc.moniturum Voc.moniture Abl.monituro | monituri moniturorum monituris monituros monituri monituris |
Femminile | |
Nom.monitura Gen.moniturae Dat.moniturae Acc.monituram Voc.monitura Abl.monitura | moniturae moniturarum monituris monituras moniturae monituris |
Neutro | |
Nom.moniturum Gen.monituri Dat.monituro Acc.moniturum Voc.moniturum Abl.monituro | monitura moniturorum monituris monitura monitura monituris |
- Coniugazione completa di moneri Forma passiva |